جان مکسول‌کوتزی

"جان مکسول کوتزی" زاده‌ی ۱۹۴۰ در کیپ تاون آفریقای جنوبی، نویسنده‌ای نام آشنا در ادبیات معاصر جهان است. پدر او حقوق‌دان و مادرش آموزگار بود. او با قلم توانا و نثری شاعرانه، به واکاوی در تاریکی‌های تجربه انسانی می‌پردازد و خواننده را به تأمل در مسائل اخلاقی و فلسفی وا می‌دارد. کوتزی در رشته‌ی ادبیات انگلیسی و ریاضیات تحصیل کرد و پس از گذراندن دوره‌ی دکترا در دانشگاه تگزاس، به تدریس در دانشگاه‌های مختلف پرداخت. او بین سال‌های ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۵ در لندن به‌عنوان برنامه‌نویس کامپیوتر برای شرکت آی‌بی‌ام کار می‌کرد و همزمان، روی پایان‌نامه‌اش که دربارهٔ رمان‌نویس انگلیسی، فورد مادوکس فورد بود به پژوهش می‌پرداخت. اما شهرت اصلی او به واسطه‌ی آثار داستانی‌اش رقم خورد. کوتزی در سال ۲۰۰۲ به استرالیا مهاجرت کرد و هم‌اکنون استاد پژوهشگر افتخاری در دانشگاه آدلاید است.

آثار او:

●داستان و رُمان:

۱۹۷۴- سرزمین‌های گرگ‌ومیش

۱۹۷۷- در مرکز (قلب) کشور

۱۹۸۰- در انتظار بربرها

۱۹۸۳- زندگی و زمانهٔ مایکل ک

۱۹۸۶- دشمن (فو)

۱۹۹۰- عصر آهن

۱۹۹۴- ارباب (خداوند) پترزبورگ

۱۹۹۹- زندگی جانوران

۱۹۹۹- بدنامی

۲۰۰۳- الیزابت کاستلو

۲۰۰۵- مرد تنبل (کودن)

۲۰۰۷- خاطرات سال بد

۲۰۱۳- کودکی مسیح

● خودسرگذشت‌نامهٔ داستانی:

۱۹۹۷- دوران کودکی

۱۹۹۹- دوران جوانی

۲۰۰۹- فصل تابستان

۲۰۱۱- نماهایی از زندگی شهرستانی

●نقد و نامه‌نگاری:

واقعیّت در خودسرگذشت نامه‌نویسی 

سپید نویسی: دربارهٔ فرهنگ نامه نگاری در آفریقای جنوبی 

مقاله‌ها و گفتگوها 

مقاله‌هایی دربارهٔ سانسورگری

ساحل‌های بیگانه: مقاله‌های ادبی، ۱۹۸۶–۱۹۹۹ 

کارکردهای داخلی: مقاله‌های ادبی، ۲۰۰۰–۲۰۰۵

اینجا و اکنون: مجموعهٔ نامه نگاری‌ها با پل استر، ۲۰۰۸–۲۰۱۱ 

کوتزی به خاطر سبک منحصر به فرد خود در روایت داستان و شخصیت‌پردازی‌های قوی، مورد تحسین منتقدان و مخاطبان قرار گرفته است. آثار او جوایز متعددی از جمله دو بار جایزه بوکر (۱۹۸۳ و ۲۰۰۲) و جایزه نوبل ادبیات ۲۰۰۳ را برای او به ارمغان آورده است. علاوه بر این جوایز تاکنون چند جایزهٔ ادبی دیگر نیز به آثار او تعلق گرفته‌است که مهم‌ترین‌شان از این قرارند: جایزهٔ CAN، جایزهٔ اول ادبی آفریقای جنوبی (سه بار)، جایزهٔ فمینا برای رمان خارجی (به خاطر کتاب زندگی و زمانه مایکل ک)، جایزهٔ اورشلیم، جایزهٔ ادبی لانان، جایزهٔ بین‌المللی رمان از نشریهٔ آیریش تایمز و جایزهٔ نویسندگان کشورهای مشترک‌المنافع.

مقامات آکادمی نوبل هنگام اعطای جایزهٔ نوبل به کوتسی گفتند، ساختار نگارشی رمان‌های وی بسیار استادانه است و دیالوگ‌های متن داستان‌هایش از لحاظ تحلیلی حرف زیادی برای گفتن دارند، اما کوتزی در عین حال یک شکاک موشکاف است که در انتقاداتش از فردگرایی و اصول اخلاق ظاهری تمدن غرب منتقدی بسیار بی رحم است.

هوراس انگداهل، وزیر دایمی آکادمی نوبل در این باره گفت: انتخاب کوتزی کار بسیار آسانی بود. ما از ارزش آثارش برای دنیای ادبیات اطمینان داریم. در این بین تعداد آثار مهم نیست، بلکه گوناگونی و کیفیت بالای آن‌ها ارزش دارد و من فکر می‌کنم او نویسنده‌ای است که همواره آثارش از سوی نویسندگان مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت و ما فکر می‌کنیم او باید به میراث ادبیات‌مان تعلق گیرد.

کوتزی بی‌شک یکی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین نویسندگان معاصر جهان است. او با آثار عمیق و فلسفی خود، ادبیات را به سطحی فراتر از سرگرمی ارتقا می‌دهد و خواننده را به سفری درونی برای کشف خویشتن خویش رهنمون می‌شود.