ژوریس‌کارل اوئیسمانس

ژوریس کارل اوئیسمانس، نویسنده و منتقد فرانسوی، در ۲ فوریه ۱۸۴۸ در شهر برژی فرانسه متولد شد. او بیشتر به خاطر رمان‌هایش، به خصوص "بیراه" (۱۸۸۹) شناخته می‌شود که به عنوان یکی از آثار شاخص ادبیات نمادگرایی فرانسه محسوب می‌شود.

اوئیسمانس در خانواده‌ای کاتولیک بزرگ شد و دوران کودکی خود را در پاریس گذراند. او در ابتدا به عنوان کارمند در وزارتخانه‌های مختلف دولتی مشغول به کار شد، اما بعداً به نوشتن روی آورد.

فعالیت‌های ادبی او را می‌توان به سه دوره مجزا و متمایز تقسیم کرد:

دوره ناتورالیسم (تا سال ۱۸۸۴): نخستین آثار او در این دوره آفریده شدند و به مکتب ناتورالیسم تعلق داشتند. از جمله آثار ماندگار این دوره می‌توان به رمان‌های "مارت" (۱۸۷۶)، "خواهران و اتار" (۱۸۷۹) و "زندگانی مشترک" (۱۸۸۱) و داستان کوتاه "کوله پشت بر دوش" (۱۸۸۰) اشاره کرد.
دوره انحطاط (۱۸۸۴ تا ۱۸۹۱): با انتشار رمان "بیراه" در سال ۱۸۸۴، او از ناتورالیسم فاصله گرفت و به مکتب انحطاط پیوست. "بیراه" شاهکار هویسمانس و مهم‌ترین اثر منثور این مکتب محسوب می‌شود. از دیگر آثاراین دوره می توان  "دوراهی" (۱۸۸۷)، "در بندر" (۱۸۸۷) و "آنجا" (۱۸۹۱) را نام برد.
دوره مذهبی (از ۱۸۹۱ به بعد): پس از سال ۱۸۹۱، او به مذهب کاتولیک گروید و آثار بعدی‌اش تحت تأثیر این گرایش نوشته شدند. "در جاده" (۱۸۹۵)، "دیرنشین" (۱۹۰۳) و "کلیسای جامع" (۱۸۹۸) از جمله آثار برجسته این دوره هستند. این آثار مجموعه‌ای به هم پیوسته را تشکیل می‌دهند و قهرمانی واحد دارند.

میراث:

ژوریس‌کارل اوئیسمانس یکی از مهم‌ترین نویسندگان قرن نوزدهم فرانسه محسوب می‌شود. او به خاطر رمان‌هایش که به کاوش در اعماق تاریک روان انسان و نقد جامعه مدرن می‌پردازند، شناخته می‌شود. آثار اوئیسمانس تأثیر زیادی بر نویسندگان نسل‌های بعدی، از جمله مارسل پروست و آلبر کامو، گذاشت.