کتاب "واژه‌نامه فارسی" بخش چهارم از مجموعه "معیار جمالی و مفتاح ابواسحاقی"، اثر ارزشمند شمس فخری اصفهانی است.
شمس‌الدین محمد فخرالدین فخری اصفهانی، مشهور به شمس فخری، شاعر، نویسنده و عروض‌شناس ایرانی قرن هفتم هجری بود. او در سال ۶۷۴ هجری در اصفهان به دنیا آمد و در سال ۷۵۰ هجری در شیراز درگذشت. او به واسطه تسلط و تبحر در علوم مختلف، به ویژه ادبیات فارسی، عروض و قوافی، و لغت، شهرت فراوانی کسب کرد. او معاصر خواجه حافظ شیرازی بود.
شمس فخری اصفهانی، کتاب "معیار جمالی و مفتاح ابواسحاقی" را در چهار بخش به نام جمال‌الدین ابواسحاق اینجو نوشته است و تاریخ خاتمه کتاب در پایان فن چهارم سال ۷۴۵ ذکر شده است. شهرت بخش واژه نامه معیار جمالی از دیگر بخش‌های کتاب فزون‌تر است. این امر نشان از اهمیت و جایگاه والای آن در میان منابع لغت فارسی دارد. در واقع، این واژه نامه به عنوان سومین واژه نامه مستقل زبان فارسی، پس از "المعجم" و "فرهنگ اسدی"، نقشی کلیدی در غنی سازی فرهنگ‌های کهن و معروف مانند "فرهنگ جهانگیری"، "مجمع الفرس سروری"، "برهان قاطع" و "فرهنگ رشیدی" ایفا کرده است.
این واژه نامه، مجموعه ای غنی از واژگان و اصطلاحات زبان فارسی را بر اساس حروف الفبا گردآوری کرده و با ذکر معانی، توضیحات و شواهد شعری و نثری، منبعی ارزشمند برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به زبان و ادبیات فارسی به شمار می‌رود.
"واژه‌نامه فارسی" در سال ۱۴۰۰ به همت انتشارات دانشگاه تهران و به تصحیح دکتر صادق کیا به چاپ رسیده است.
صادق کیا (۲۵ اردیبهشت ۱۲۹۹ – ۱۰ اسفند ۱۳۸۰) زبان‌شناس و متخصص زبان‌های باستانی ایرانی بود. کیا شعر هم می گفت و در اشعار خود به فارسی سره گرایش داشت و واژه‌های پهلوی را که در زبان فارسی امروز از میان رفته به کار می‌برد و «تیرا» تخلص می‌کرد.
مخاطبان این اثر، پژوهشگران و محققان حوزه زبان و ادبیات فارسی و علاقه‌مندان به ارتقای دانش ادبی و غنی‌سازی دایره لغات هستند.
