در کلاس‌های فلسفه برای کودکان، یعنی حلقۀ کندوکاو فلسفی، برای شروع گفت‌وگو و کندوکاو از محرک‌هایی استفاده می‌شود. این محرک‌ها معمولا داستان‌اند. برای اینکه داستان‌هایی که در کلاس فلسفه برای کودکان استفاده می‌شوند بتوانند کندوکاو فلسفی ایجاد کنند، باید دارای ویژگی‌هایی باشند. از جملۀ این ویژگی‌ها داشتن موضوعات چالش‌برانگیز، پرداختن به مسائل و مشکلات روزمرۀ کودکان و دغدغه‌های آنها، ایجاد همذات‌پنداری، ملموس‌بودن موضوعات فلسفی و اجتماعی داستان برای دانش‌آموزان، تلقینی‌نبودن، دارای ویژگی سکوی پرش‌بودن و … است.

بیشتر افسانه‌ها و داستان‌های موجود، یعنی داستان‌های رایج، برای این هدف کارآمد نیستند، چون با داشتن نصیحت‌ها، القائات و تلقین صریح یا تلویحی مانع از ایجاد چالش می‌شوند. حتی داستان‌های مشهوری که به عنوان شاهکارهای داستان کودک شمرده می‌شوند نیز به احتمال زیاد به دلیل خصلت آموزشی‌شان ویژگی چالش‌برانگیزی یا سکوی پرش‌بودن را ندارند.

در کتاب کندوکاو فلسفی برای نوجوانان، هفت داستان که بازنویسی و مناسب‌سازی شدۀ داستان‌هایی مشهور برای نوجوانان با بن‌مایه‌های فلسفی و اجتماعی‌اند به‌همراه راهنمایی برای هر داستان ارائه شده است. این داستان‌ها برای دورۀ اول مقطع متوسطه آماده شده، اما برای دورۀ دوم مقطع متوسطه هم می‌توان از آنها استفاده کرد. تسهیلگر با استفاده از داستان‌ها و راهنماها می‌تواند بحث‌های فلسفی و مفهومی را میان دانش‌آموزان دامن زند و از این راه مهارت‌های تفکری آنان را ارتقا دهد.