"آوازهای زنی که از گرامافون می‌آمد" مجموعه‌ای از سروده‌های سید مرتضی نجاتی است که با زبان نو و بیانی صریح، به عمق احساسات و دغدغه‌های انسان معاصر نفوذ می‌کند. این کتاب، که به عنوان یکی از آثار شاخص شعر معاصر فارسی شناخته می‌شود، با رویکردی تازه به عشق، اجتماع و هستی، تجربه خواندن شعر را به سفری ماندگار تبدیل می‌کند.

سید مرتضی نجاتی متولد سال ۱۳۵۵، شاعر است و محور شعرهایش بیشتر عاشقانه‌اند. وی علاوه بر شعر، نمایشنامه و رمان‌ هم می‌نویسد.

"آوازهای زنی که از گرامافون می‌آمد" تنها یک مجموعه شعر نیست، بلکه آینه‌ای تمام‌نما از دغدغه‌های نسل معاصر است. نجاتی در این مجموعه، به مسائلی همچون جنگ، مهاجرت، تنهایی و فقدان می‌پردازد و با زبانی شاعرانه، به توصیف دردها و رنج‌های انسان معاصر می‌پردازد.

نجاتی در این مجموعه، با زبانی موجز و تاثیرگذار، به موضوعات متنوعی از عشق و دلبستگی تا وقایع تاریخی و اجتماعی می‌پردازد. او با استفاده از تصویرسازی‌های بدیع و زبانی چندلایه، فضایی را خلق می‌کند که خواننده را به تفکر و تعمق وا می‌دارد. در اشعار نجاتی، عشق نه تنها به عنوان یک احساس عاشقانه، بلکه به عنوان نیروی محرکه‌ای برای زندگی و هستی مطرح می‌شود. عشقی که در این مجموعه دیده می‌شود، عشقی است آمیخته با درد، اعتراض و امید؛ عشقی که در دل روزمرگی‌ها و اتفاقات تلخ زندگی، همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد.

یکی از ویژگی‌های بارز این مجموعه، گریز از قالب‌های شعری سنتی و رویکرد نوآورانه شاعر به زبان و ساختار شعر است. اشعار نجاتی، با بهره‌گیری از عناصر زبان محاوره‌ای و اصطلاحات روزمره، به خواننده‌ای که با ادبیات کلاسیک آشنایی چندانی ندارد نیز نزدیک می‌شود. همچنین، استفاده از تصاویر سورئال و نمادین، به عمق و پیچیدگی این اشعار افزوده است.

"آوازهای زنی که از گرامافون می‌آمد" اثری است که به خواننده اجازه می‌دهد تا در اعماق احساسات شاعر و در نتیجه، در اعماق احساسات خود فرو رود. این کتاب، با زبانی تازه و شیوه‌ای نوآورانه، به یکی از آثار ماندگار شعر معاصر فارسی تبدیل شده است.

اگر به دنبال اشعاری هستید که شما را به تفکر وادار کند، احساساتتان را برانگیزد و درک عمیق‌تری از دنیای اطراف شما بدهد، مطالعه این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم.