"پنج اثر" یوهان ولفگانگ فون گوته، مجموعه‌ای است که ابعاد مختلف شخصیت و اندیشه این نویسنده بزرگ را به نمایش می‌گذارد. این کتاب، با ترکیبی از نمایشنامه، دیالوگ و افسانه، خواننده را به سفری جذاب در اعماق ذهن یک نابغه می‌برد.
یوهان ولفگانگ فون گوته ۲۸ آگوست ۱۷۴۹ در فرانکفورت آلمان در خانواده‌ای سرشناس و ثروتمند به دنیا آمد. او را امروزه به عنوان فیلسوف، نویسنده، نقاش، شاعر، ادیب، انسان‌شناس و سیاستمدار می‌شناسند. گوته در ایران با سه کتاب معروف فاوست، رنج‌های ورتر جوان و دیوان غربی شرقی شناخته می‌شود. این سه کتاب البته از جمله آثار بسیار مهم او هستند.
گوته از آن دست نویسندگانی‌ست که آثارش تبادری کامل از درونیات، پیچیدگی‌ها و دغدغه‌های شخصی‌اش است. بسیاری از مسائلی که او در کتاب‌هایش روی آن دست گذاشته، هنوز درون خودش حل نشده‌اند و ظاهرا گوته سعی کرده با برون‌ریزی و آوردن این افکار به سطح خودآگاه، آن‌ها را مورد واکاوی قرار دهد. درست مثل همین کتاب که در نمایشنامه‌ی کلاویگو، گوته با شخصیت‌پردازی از مردی که خواهان ترقی اجتماعی‌ست اما در عین حال میل شدیدی به وابستگی‌های عاطفی دارد، به نوعی خودش را نیز مورد نقد قرار می‌دهد.
برخی منتقدان معتقدند که گوته در این نمایشنامه، تجربیات شخصی خود با فریدریکه بریون را به تصویر کشیده است.
گوته نویسنده کلاسیکی‌ست که رویکردی مدرن و نوین در آثارش دیده می‌شود. او خواننده را با دوگانه‌های وجودی، داوری و تردیدهای بنیادین مواجه می‌کند. نمایشنامه استلا نیز خواننده را بر سر دوراهی‌های عاطفی که گریبان شخص را در مواقع انتخاب می‌گیرد، قرار می‌دهد. دوراهی که جایی برای تردید و لغزش نخواهد داشت. عنوان این نمایشنامه، نام معشوق شخصیت اصلی داستان فرناندو است. او زن و فرزند اشرافی خود را به عشق استلای جوان ترک می‌کند اما پس از چند سال سرگشتگی با همسر و دخترش رو به‌رو می‌شود در عشق به استلا و دلبستگی‌های گذشته‌اش متزلزل می‌گردد.
"پاریس نو" و "ملوزین نو"، دو افسانه جذاب هستند که گوته در این مجموعه آورده است. این افسانه‌ها، با زبان شاعرانه و خیال‌انگیز، خواننده را به دنیایی اسطوره‌ای و پر رمز و راز می‌برند.
"پنج اثر" گوته، کتابی است که برای همه علاقه‌مندان به ادبیات، فلسفه و روانشناسی جذاب خواهد بود. این کتاب، با روایت داستان‌هایی گیرا و طرح پرسش‌های عمیق، خواننده را به تفکر و تأمل وا می‌دارد.
