کتاب "اسلام و دموکراسی مشورتی" نوشته منصور میراحمدی، اثری است که به دنبال یافتن نقاط مشترک بین دو مفهوم ظاهراً متضاد، یعنی اسلام و دموکراسی، برمی‌آید. این کتاب با نگاهی تحلیلی و عمیق، تلاش می‌کند تا الگویی برای نظام سیاسی اسلامی ارائه دهد که هم‌زمان با حفظ ارزش‌های اسلامی، از اصول دموکراتیک نیز بهره‌مند باشد.
دکتر منصور میراحمدی (۱۳۴۷)، دانش‌آموختۀ حوزۀ علمیۀ قم و دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است.
میراحمدی در این اثر، ابتدا به معرفی نظریه "دموکراسی مشورتی" می‌پردازد. این نظریه که ریشه در اندیشه‌های پست‌لیبرال غرب دارد، با نقد مبانی سنتی دموکراسی، به دنبال طراحی مدلی جدید برای نظام سیاسی لیبرال است. یکی از ویژگی‌های بارز دموکراسی مشورتی، تاکید بر اهمیت مشورت و شورا در تصمیم‌گیری‌های سیاسی است. این ویژگی، نقطه مشترکی است که آن را به اندیشه سیاسی اسلامی نزدیک می‌کند.
در بخش دیگری از کتاب، نویسنده به بررسی نظریه "شوراکراسی اسلامی" می‌پردازد. شوراکراسی اسلامی، الگویی است که با تکیه بر مفاهیم اسلامی همچون شوری و مشورت، به دنبال طراحی نظامی سیاسی مبتنی بر مشارکت مردم در اداره امور جامعه است. میراحمدی در این کتاب، به دنبال یافتن نقاط تلاقی بین دموکراسی مشورتی و شوراکراسی اسلامی است و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با تلفیق این دو نظریه، به الگویی جامع و فراگیر برای نظام سیاسی اسلامی دست یافت.
یکی از نکات کلیدی که در این کتاب مورد تاکید قرار گرفته، اهمیت تحول در فهم عقل و دین در دنیای معاصر است. نویسنده معتقد است که تغییر در نگرش به عقل و دین، باعث تحول در نظریه‌های سیاسی شده است. از جمله این تحولات، می‌توان به ظهور دموکراسی مشورتی و شوراکراسی اسلامی اشاره کرد.
در نهایت، میراحمدی در این کتاب به این پرسش اساسی پاسخ می‌دهد که چه عواملی باعث همگرایی دو نظریه دموکراسی مشورتی و شوراکراسی اسلامی شده است. او نشان می‌دهد که چگونه چرخش هرمنیوتیکی در فهم عقل و دین، هم در غرب و هم در جهان اسلام، باعث شکل‌گیری نظریه‌هایی شده است که بر اهمیت مشورت و مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌های سیاسی تاکید دارند.
"اسلام و دموکراسی مشورتی" کتابی است که برای تمام کسانی که به دنبال یافتن راهکاری برای تلفیق اسلام و دموکراسی هستند، مفید خواهد بود. این کتاب با زبانی ساده و روان، مباحث پیچیده سیاسی را به گونه‌ای قابل فهم برای عموم مردم ارائه می‌دهد. خواندن این کتاب به ویژه برای دانشجویان علوم سیاسی، جامعه‌شناسی و فلسفه توصیه می‌شود.
