آخرین پر سیمرغ

آخرین پر سیمرغ

دریا دلنواز (دربندی)

کتاب «آخرین پر سیمرغ» نوشتهٔ دریا دلنواز (دربندی) است که توسط انتشارات شقایق منتشر شده. این رمان معاصر ایرانی در ۱۹ فصل به نگارش درآمده است.

درباره نویسنده:

دریا دلنواز(دربندی)، متولد اسفندماه ۱۳۶۹ و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد طراحی فرآیند است. وی عاشقانه-اجتماعی نویس است.

ویژگی‌های کتاب:

● این رمان به موضوعاتی مانند خانواده، عشق، سیاست، و چالش‌های زنان در جامعه می‌پردازد. همچنین، نقش رسانه‌ها و تأثیر آن‌ها بر زندگی افراد نیز در داستان مورد توجه قرار گرفته است.

● شخصیت‌های داستان به خوبی پرداخته شده‌اند و خواننده می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. نجوا به عنوان شخصیت اصلی داستان، زنی قوی و مستقل است که برای رسیدن به اهداف خود تلاش می‌کند.

● این رمان در دسته‌بندی‌های داستان عاشقانه، ادبیات معاصر ایران قرار می‌گیرد.

محتوای کتاب:

داستان این کتاب دربارهٔ نجوا لطیفی، خبرنگار بخش سیاسی یک روزنامهٔ خصوصی است که در خانواده‌ای نظامی بزرگ شده و عقاید و نوشته‌هایش برای خانواده‌اش مشکلاتی ایجاد کرده است. او در جریان یک مصاحبه با یاسین، دوست برادرش، مواجه می‌شود و این دیدار پس از سال‌ها، خاطرات گذشته را زنده می‌کند و مسیر زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد. نجوا پس از جدایی از همسرش، با دخترش غزل زندگی می‌کند و این ملاقات، آغازگر ماجرایی جدید در زندگی اوست. 

بخشی از متن کتاب:

«یک هفته تقریبا بی‌خبر بودم از محسن، حتی از یاسین! دو بار باهاش تماس گرفتم، ولی گوشیش خاموش بود. از پری‌سیما هم که می‌پرسیدم، می‌گفت محسن سر کاره و شب‌ها دیروقت می‌آد خونه، یا بهونهٔ آماده باش می‌آورد. من که عادت داشتم به «بد به دل راه دادن» ولی حرف‌های پری‌سیما هم بی‌تأثیر نبود. آخر سرم هر چقدر پیگیر شدم گفت خودشم دقیق نمی‌دونه که چه خبر شده و محسنم بهش توضیحی نداده. البته که توی این یه هفته محسن یه روز در میون زنگ می‌زد، یه احوالپرسی کوتاه می‌کرد و بعد هم تا می‌اومدم با خودم کلنجار برم و ازش بپرسم برمی‌گرده و کجاست، تماس قطع می‌شد.

بعد از یه هفته ندیدن عزیز، با غزل رفتم دیدنش. خریدهایی که برای خونه‌اش کرده بودم رو پشت در گذاشتم و غزل در زد. بعد از چند دقیقه نگار درو باز کرد برامون. سلام عادی‌ای بینمون رد و بدل شد و داخل شدم. همون لحظه با دیدن مادر یاسین تعجب کردم. گرم و خودمونی احوالم‌و پرسید و قربون صدقهٔ غزل رفت.»

آخرین پر سیمرغ

دریا دلنواز (دربندی)

کتاب «آخرین پر سیمرغ» نوشتهٔ دریا دلنواز (دربندی) است که توسط انتشارات شقایق منتشر شده. این رمان معاصر ایرانی در ۱۹ فصل به نگارش درآمده است.

درباره نویسنده:

دریا دلنواز(دربندی)، متولد اسفندماه ۱۳۶۹ و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد طراحی فرآیند است. وی عاشقانه-اجتماعی نویس است.

ویژگی‌های کتاب:

● این رمان به موضوعاتی مانند خانواده، عشق، سیاست، و چالش‌های زنان در جامعه می‌پردازد. همچنین، نقش رسانه‌ها و تأثیر آن‌ها بر زندگی افراد نیز در داستان مورد توجه قرار گرفته است.

● شخصیت‌های داستان به خوبی پرداخته شده‌اند و خواننده می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. نجوا به عنوان شخصیت اصلی داستان، زنی قوی و مستقل است که برای رسیدن به اهداف خود تلاش می‌کند.

● این رمان در دسته‌بندی‌های داستان عاشقانه، ادبیات معاصر ایران قرار می‌گیرد.

محتوای کتاب:

داستان این کتاب دربارهٔ نجوا لطیفی، خبرنگار بخش سیاسی یک روزنامهٔ خصوصی است که در خانواده‌ای نظامی بزرگ شده و عقاید و نوشته‌هایش برای خانواده‌اش مشکلاتی ایجاد کرده است. او در جریان یک مصاحبه با یاسین، دوست برادرش، مواجه می‌شود و این دیدار پس از سال‌ها، خاطرات گذشته را زنده می‌کند و مسیر زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد. نجوا پس از جدایی از همسرش، با دخترش غزل زندگی می‌کند و این ملاقات، آغازگر ماجرایی جدید در زندگی اوست. 

بخشی از متن کتاب:

«یک هفته تقریبا بی‌خبر بودم از محسن، حتی از یاسین! دو بار باهاش تماس گرفتم، ولی گوشیش خاموش بود. از پری‌سیما هم که می‌پرسیدم، می‌گفت محسن سر کاره و شب‌ها دیروقت می‌آد خونه، یا بهونهٔ آماده باش می‌آورد. من که عادت داشتم به «بد به دل راه دادن» ولی حرف‌های پری‌سیما هم بی‌تأثیر نبود. آخر سرم هر چقدر پیگیر شدم گفت خودشم دقیق نمی‌دونه که چه خبر شده و محسنم بهش توضیحی نداده. البته که توی این یه هفته محسن یه روز در میون زنگ می‌زد، یه احوالپرسی کوتاه می‌کرد و بعد هم تا می‌اومدم با خودم کلنجار برم و ازش بپرسم برمی‌گرده و کجاست، تماس قطع می‌شد.

بعد از یه هفته ندیدن عزیز، با غزل رفتم دیدنش. خریدهایی که برای خونه‌اش کرده بودم رو پشت در گذاشتم و غزل در زد. بعد از چند دقیقه نگار درو باز کرد برامون. سلام عادی‌ای بینمون رد و بدل شد و داخل شدم. همون لحظه با دیدن مادر یاسین تعجب کردم. گرم و خودمونی احوالم‌و پرسید و قربون صدقهٔ غزل رفت.»

آخرین پر سیمرغ

دریا دلنواز (دربندی)

کتاب «آخرین پر سیمرغ» نوشتهٔ دریا دلنواز (دربندی) است که توسط انتشارات شقایق منتشر شده. این رمان معاصر ایرانی در ۱۹ فصل به نگارش درآمده است.

درباره نویسنده:

دریا دلنواز(دربندی)، متولد اسفندماه ۱۳۶۹ و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد طراحی فرآیند است. وی عاشقانه-اجتماعی نویس است.

ویژگی‌های کتاب:

● این رمان به موضوعاتی مانند خانواده، عشق، سیاست، و چالش‌های زنان در جامعه می‌پردازد. همچنین، نقش رسانه‌ها و تأثیر آن‌ها بر زندگی افراد نیز در داستان مورد توجه قرار گرفته است.

● شخصیت‌های داستان به خوبی پرداخته شده‌اند و خواننده می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. نجوا به عنوان شخصیت اصلی داستان، زنی قوی و مستقل است که برای رسیدن به اهداف خود تلاش می‌کند.

● این رمان در دسته‌بندی‌های داستان عاشقانه، ادبیات معاصر ایران قرار می‌گیرد.

محتوای کتاب:

داستان این کتاب دربارهٔ نجوا لطیفی، خبرنگار بخش سیاسی یک روزنامهٔ خصوصی است که در خانواده‌ای نظامی بزرگ شده و عقاید و نوشته‌هایش برای خانواده‌اش مشکلاتی ایجاد کرده است. او در جریان یک مصاحبه با یاسین، دوست برادرش، مواجه می‌شود و این دیدار پس از سال‌ها، خاطرات گذشته را زنده می‌کند و مسیر زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد. نجوا پس از جدایی از همسرش، با دخترش غزل زندگی می‌کند و این ملاقات، آغازگر ماجرایی جدید در زندگی اوست. 

بخشی از متن کتاب:

«یک هفته تقریبا بی‌خبر بودم از محسن، حتی از یاسین! دو بار باهاش تماس گرفتم، ولی گوشیش خاموش بود. از پری‌سیما هم که می‌پرسیدم، می‌گفت محسن سر کاره و شب‌ها دیروقت می‌آد خونه، یا بهونهٔ آماده باش می‌آورد. من که عادت داشتم به «بد به دل راه دادن» ولی حرف‌های پری‌سیما هم بی‌تأثیر نبود. آخر سرم هر چقدر پیگیر شدم گفت خودشم دقیق نمی‌دونه که چه خبر شده و محسنم بهش توضیحی نداده. البته که توی این یه هفته محسن یه روز در میون زنگ می‌زد، یه احوالپرسی کوتاه می‌کرد و بعد هم تا می‌اومدم با خودم کلنجار برم و ازش بپرسم برمی‌گرده و کجاست، تماس قطع می‌شد.

بعد از یه هفته ندیدن عزیز، با غزل رفتم دیدنش. خریدهایی که برای خونه‌اش کرده بودم رو پشت در گذاشتم و غزل در زد. بعد از چند دقیقه نگار درو باز کرد برامون. سلام عادی‌ای بینمون رد و بدل شد و داخل شدم. همون لحظه با دیدن مادر یاسین تعجب کردم. گرم و خودمونی احوالم‌و پرسید و قربون صدقهٔ غزل رفت.»

آخرین پر سیمرغ

دریا دلنواز (دربندی)

کتاب «آخرین پر سیمرغ» نوشتهٔ دریا دلنواز (دربندی) است که توسط انتشارات شقایق منتشر شده. این رمان معاصر ایرانی در ۱۹ فصل به نگارش درآمده است.

درباره نویسنده:

دریا دلنواز(دربندی)، متولد اسفندماه ۱۳۶۹ و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد طراحی فرآیند است. وی عاشقانه-اجتماعی نویس است.

ویژگی‌های کتاب:

● این رمان به موضوعاتی مانند خانواده، عشق، سیاست، و چالش‌های زنان در جامعه می‌پردازد. همچنین، نقش رسانه‌ها و تأثیر آن‌ها بر زندگی افراد نیز در داستان مورد توجه قرار گرفته است.

● شخصیت‌های داستان به خوبی پرداخته شده‌اند و خواننده می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. نجوا به عنوان شخصیت اصلی داستان، زنی قوی و مستقل است که برای رسیدن به اهداف خود تلاش می‌کند.

● این رمان در دسته‌بندی‌های داستان عاشقانه، ادبیات معاصر ایران قرار می‌گیرد.

محتوای کتاب:

داستان این کتاب دربارهٔ نجوا لطیفی، خبرنگار بخش سیاسی یک روزنامهٔ خصوصی است که در خانواده‌ای نظامی بزرگ شده و عقاید و نوشته‌هایش برای خانواده‌اش مشکلاتی ایجاد کرده است. او در جریان یک مصاحبه با یاسین، دوست برادرش، مواجه می‌شود و این دیدار پس از سال‌ها، خاطرات گذشته را زنده می‌کند و مسیر زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد. نجوا پس از جدایی از همسرش، با دخترش غزل زندگی می‌کند و این ملاقات، آغازگر ماجرایی جدید در زندگی اوست. 

بخشی از متن کتاب:

«یک هفته تقریبا بی‌خبر بودم از محسن، حتی از یاسین! دو بار باهاش تماس گرفتم، ولی گوشیش خاموش بود. از پری‌سیما هم که می‌پرسیدم، می‌گفت محسن سر کاره و شب‌ها دیروقت می‌آد خونه، یا بهونهٔ آماده باش می‌آورد. من که عادت داشتم به «بد به دل راه دادن» ولی حرف‌های پری‌سیما هم بی‌تأثیر نبود. آخر سرم هر چقدر پیگیر شدم گفت خودشم دقیق نمی‌دونه که چه خبر شده و محسنم بهش توضیحی نداده. البته که توی این یه هفته محسن یه روز در میون زنگ می‌زد، یه احوالپرسی کوتاه می‌کرد و بعد هم تا می‌اومدم با خودم کلنجار برم و ازش بپرسم برمی‌گرده و کجاست، تماس قطع می‌شد.

بعد از یه هفته ندیدن عزیز، با غزل رفتم دیدنش. خریدهایی که برای خونه‌اش کرده بودم رو پشت در گذاشتم و غزل در زد. بعد از چند دقیقه نگار درو باز کرد برامون. سلام عادی‌ای بینمون رد و بدل شد و داخل شدم. همون لحظه با دیدن مادر یاسین تعجب کردم. گرم و خودمونی احوالم‌و پرسید و قربون صدقهٔ غزل رفت.»