1.00
(1)رایعلی رواقی، نامی آشنا در عرصه زبان و ادبیات فارسی است. این استاد برجسته و پژوهشگر متبحر، با آثار ارزشمند خود، به ویژه در حوزه شاهنامه‌پژوهی و قرآن‌پژوهی، جایگاه ویژه‌ای در میان اندیشمندان و علاقه‌مندان به ادبیات کلاسیک فارسی کسب کرده است.
دکتر رواقی در سال ۱۳۲۰ در شهر مشهد متولد شد. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه‌های مشهد و تهران به پایان رساند و در سال ۱۳۵۳ موفق به اخذ درجه دکتری شد. پس از پایان تحصیلات، دکتر رواقی به عنوان استاد دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد و سال‌ها به تربیت نسل‌های جدید ادبیات‌دان پرداخت. ایشان از اعضای پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی بوده و در ارتقای سطح زبان و ادبیات فارسی نقش بسزایی داشته است.
از جمله مهم‌ترین آثار دکتر رواقی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
▪︎ منتخب نثر فارسی
▪︎ تصحیح ترجمهٔ مقامات حریری
▪︎ تصحیح تفسیر قرآن پاک (با مقدمهٔ مجتبی مینوی)
▪︎ تصحیح جلد اول تفسیر بصائر یمینی
▪︎ فرهنگ شاهنامه
▪︎ زبان فارسی در ماوراءالنهر
▪︎ فرهنگ فارسی تاجیکی
▪︎ فرهنگ مصدر در زبان فارسی
▪︎ همکاری با مجتبی مینوی و مهدی محقق در تصحیح دیوان ناصرخسرو
ویژگی‌های برجسته شخصیت علمی دکتر رواقی:
تسلط بر زبان و ادبیات فارسی: دکتر رواقی به عنوان یکی از برجسته‌ترین زبان‌شناسان و ادبیات‌دانان معاصر، تسلط کاملی بر زبان و ادبیات فارسی داشته‌اند.
دقت و وسواس در پژوهش: در تمامی آثار دکتر رواقی، دقت و وسواس در پژوهش به وضوح دیده می‌شود.
توجه به منابع اصلی: ایشان همواره به منابع اصلی و دستنوشته‌های کهن مراجعه می‌کردند و بر اساس آن‌ها به تحقیق و پژوهش می‌پرداختند.
نگرش جامع به ادبیات: دکتر رواقی به ادبیات به عنوان یک پدیده فرهنگی و اجتماعی نگاه می‌کردند و در تحلیل آثار ادبی به جنبه‌های مختلف آن توجه داشتند.
آثار دکتر علی رواقی، به ویژه فرهنگ شاهنامه، به عنوان منابعی ارزشمند برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به ادبیات فارسی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این آثار به شناخت بهتر زبان و ادبیات فارسی در دوره کلاسیک کمک شایانی کرده و به غنی‌تر شدن دانش ادبیات فارسی افزوده‌اند.
