ما در میخوانم محصول مورد نظر شما را پس از ثبت تقاضا تولید میکنیم. این بدان معنی است که در فروشگاه ما هیچ کتابی ناموجود نیست. ما بر اساس تقاضای مشتری، کتاب رابا بهترین کیفیت چاپ دیجیتال بهصورت اختصاصی چاپ کرده و با کمترین قیمت در اختیار علاقهمندان به کتابخوانی قرار میدهیم.
حديث پروانه و آتش در زبان پارسي مثلي است معروف و معناي آن نيز كم و بيش معلوم. اشعار فراواني در اين زبان هست كه در آنها پروانه نماد عاشقي است كه با ديدن روشنايي چراغ يا شمع از دور، به سوي آن پرواز مي كند و ديوانه وار خود را به آتش ميزند. رفتن پروانه به سوي آتش و حتي سوختن آن امري است طبيعي، وليكن برداشت عارفانه و شاعرانهاي كه در فرهنگ ايران و ادبيات عرفاني از آن شده امري است تاريخي. شايد هيچ قوم و ملت ديگري چنين برداشت شاعرانه اي از پرواز پروانه به سوي شمع يا چراغ و سوختن و خاكستر شدن او در آتش نداشته باشد. مگر اينكه خود تحت تاثير فرهنگ شعر پارسي، شعر صوفيانه آن قرار گرفته باشد، مانند شاعران اردو زبان يا ترك.
حديث پروانه و آتش در زبان پارسي مثلي است معروف و معناي آن نيز كم و بيش معلوم. اشعار فراواني در اين زبان هست كه در آنها پروانه نماد عاشقي است كه با ديدن روشنايي چراغ يا شمع از دور، به سوي آن پرواز مي كند و ديوانه وار خود را به آتش ميزند. رفتن پروانه به سوي آتش و حتي سوختن آن امري است طبيعي، وليكن برداشت عارفانه و شاعرانهاي كه در فرهنگ ايران و ادبيات عرفاني از آن شده امري است تاريخي. شايد هيچ قوم و ملت ديگري چنين برداشت شاعرانه اي از پرواز پروانه به سوي شمع يا چراغ و سوختن و خاكستر شدن او در آتش نداشته باشد. مگر اينكه خود تحت تاثير فرهنگ شعر پارسي، شعر صوفيانه آن قرار گرفته باشد، مانند شاعران اردو زبان يا ترك.
حديث پروانه و آتش در زبان پارسي مثلي است معروف و معناي آن نيز كم و بيش معلوم. اشعار فراواني در اين زبان هست كه در آنها پروانه نماد عاشقي است كه با ديدن روشنايي چراغ يا شمع از دور، به سوي آن پرواز مي كند و ديوانه وار خود را به آتش ميزند. رفتن پروانه به سوي آتش و حتي سوختن آن امري است طبيعي، وليكن برداشت عارفانه و شاعرانهاي كه در فرهنگ ايران و ادبيات عرفاني از آن شده امري است تاريخي. شايد هيچ قوم و ملت ديگري چنين برداشت شاعرانه اي از پرواز پروانه به سوي شمع يا چراغ و سوختن و خاكستر شدن او در آتش نداشته باشد. مگر اينكه خود تحت تاثير فرهنگ شعر پارسي، شعر صوفيانه آن قرار گرفته باشد، مانند شاعران اردو زبان يا ترك.


حديث پروانه و آتش در زبان پارسي مثلي است معروف و معناي آن نيز كم و بيش معلوم. اشعار فراواني در اين زبان هست كه در آنها پروانه نماد عاشقي است كه با ديدن روشنايي چراغ يا شمع از دور، به سوي آن پرواز مي كند و ديوانه وار خود را به آتش ميزند. رفتن پروانه به سوي آتش و حتي سوختن آن امري است طبيعي، وليكن برداشت عارفانه و شاعرانهاي كه در فرهنگ ايران و ادبيات عرفاني از آن شده امري است تاريخي. شايد هيچ قوم و ملت ديگري چنين برداشت شاعرانه اي از پرواز پروانه به سوي شمع يا چراغ و سوختن و خاكستر شدن او در آتش نداشته باشد. مگر اينكه خود تحت تاثير فرهنگ شعر پارسي، شعر صوفيانه آن قرار گرفته باشد، مانند شاعران اردو زبان يا ترك.