کتاب «بهترین سال‌های زندگی من» نوشته پرویز نوری، یکی از باسابقه‌ترین منتقدان و فیلمسازان ایرانی، سفری است به اعماق تاریخ سینمای ایران.
پرویز نوری (متولد ۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۷) کارگردان، نویسنده، منتقد و مترجم اهل ایران است. این کتاب که مجموعه خاطرات نوری از سال‌های کودکی تا دوران فعالیت حرفه‌ای‌اش در سینما را در بر می‌گیرد، تصویری زنده و جذاب از پشت صحنه‌ی سینما و نشریات سینمایی آن دوران ارائه می‌دهد.
نوری که در آن سال‌ها سردبیری مجله‌ی مشهور «ستاره سینما» را بر عهده داشته، در این کتاب به روایت خاطرات سال‌های دور و نزدیک سینمای ایران می‌پردازد. پرویز نوری هم مثل منتقدانی چون پرویز دوایی، جمشید ارجمند و کیومرث وجدانی متعلق به دوره ای از نقد فیلم در ایران است که کمتر کسی نقد فیلم می نوشت. او از روزهایی می‌گوید که سینما در ایران در حال شکل‌گیری بود و فیلمسازان و منتقدان با هم در تعامل بودند. نوری در این کتاب به بررسی رابطه میان فیلمسازان، تهیه‌کنندگان و منتقدان می‌پردازد و از پشت پرده‌های ساخت برخی از مشهورترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران پرده برمی‌دارد.
یکی از ویژگی‌های بارز این کتاب، روایت مستقیم و بی‌پیرایه‌ی نوری از اتفاقات و تجربیاتش است. او با زبانی ساده و روان، از روزهای آغازین فعالیتش در مطبوعات سینمایی می‌گوید و از چالش‌هایی که در این مسیر با آن‌ها روبرو بوده است. نوری همچنین به بررسی تحولات سینمای ایران در طول سال‌ها می‌پردازد و از تأثیر عوامل مختلفی مانند سیاست، اقتصاد و فرهنگ بر این هنر سخن می‌گوید.
برای علاقه‌مندان به تاریخ سینما، این کتاب یک منبع ارزشمند است. نوری در این کتاب به بسیاری از پرسش‌های بی‌پاسخ درباره‌ی تاریخ سینمای ایران پاسخ می‌دهد و اطلاعاتی را در اختیار خواننده قرار می‌دهد که در هیچ کتاب دیگری نمی‌توان آن‌ها را یافت. همچنین، برای کسانی که به پشت صحنه‌ی ساخت فیلم‌ها علاقه‌مند هستند، این کتاب می‌تواند بسیار جذاب باشد. نوری در این کتاب از جزئیات ساخت برخی از فیلم‌ها می‌گوید و از چالش‌هایی که در این مسیر با آن‌ها روبرو بوده است، سخن می‌گوید.